meest complete
weergave van Titans noordelijke landschap van meren en zeeën. De Saturnus-maan Titan is de enige wereld in ons zonnestelsel buiten de aarde die stabiel vloeistoffen op het oppervlak heeft. De vloeistof in meren en zeeën van Titan is overwegend methaan en ethaan.
NASA’s Cassini ruimtesonde geeft wetenschappers belangrijke aanwijzingen over de maan van Saturnus, Titan, en in het bijzonder over de meren en zeeën van koolwaterstof.
Titan is een van de meest aarde-achtige plaatsen in het zonnestelsel, en de enige andere plaats dan onze planeet die stabiele vloeistoffen op het oppervlak heeft.
Cassini ‘s recente vluchten dichtbij de maan brengen een regio van Titan’s noordelijk halfrond in focus, dat schittert met bijna alle zeeën en meren van de maan. Wetenschappers die werken met het radar instrument van het ruimtevaartuig hebben het meest gedetailleerde multi- beeldmozaïek van dat gebied samen kunnen stellen. Het beeld bevat alle zeeën en de meeste van de grote meren. Sommige van de flybys vonden plaats in gebieden die voorheen werden gezien vanuit een andere hoek , nu hebben de onderzoekers de mogelijkheid om een overzicht van het gebied rond de grootste en de op een na grootste zeeën van Titan, bekend als Kraken Mare en Ligeia Mare en een aantal van de nabijgelegen meren te creëren.
” Leren over oppervlakte-eigenschappen, zoals meren en zeeën helpt ons te begrijpen hoe Titan’s vloeistoffen, vaste stoffen en gassen inter-ageren om het zo Aarde –achtig te laten lijken”, aldus Steve Wall, radar team leider bij NASA’s Jet Propulsion Laboratory (JPL) in Pasadena , Californie. “Terwijl deze twee werelden niet precies hetzelfde zijn, laat Titan ons meer en meer aarde-achtige processen zien en daarmee komen we tot nieuwe inzichten.”
Deze nieuwe beelden tonen aan dat Kraken Mare uitgebreider is en meer complex dan eerder gedacht. Ze laten ook bijna alle meren op Titan vallen in een gebied dat ongeveer 900 kilometer bij 1.800 kilometer. Slechts 3 procent van de vloeistoffen op Titan valt buiten dit gebied .
“Wetenschappers hebben zich afgevraagd waarom de meren van Titan zijn waar ze zijn. Deze beelden laten ons zien dat het gesteente en de geologie een bijzonder uitnodigende omgeving voor meren in dit vak heeft gecreeerd “, zegt Randolph Kirk , een Cassini radar teamlid bij de US Geological Survey in Flagstaff, Arizona. “We denken dat het kan lijken op de vorming van het prehistorische meer genaamd Lake Lahontan de buurt van Lake Tahoe in Nevada en Californië, waar door vervormingen van de aardkorst kloven zijn ontstaan die konden worden gevuld met vloeistof.”
Uit de creatieve toepassing van een methode die eerder gebruikt werd om gegevens op Mars te analyseren bleek ook dat Ligeia Mare ongeveer 170 meter diep is. Dit is de eerste keer dat wetenschappers in staat zijn geweest om de bodem van een meer of zee op Titan te peilen. Dit was mogelijk mede doordat de vloeistof erg zuiver bleek te zijn, waardoor het radarsignaal er gemakkelijk doorheen ging. De vloeistofoppervlak is zo glad als de lak op onze auto’s, en is zeer duidelijk voor radar ogen.
De nieuwe resultaten geven aan dat de vloeistof overwegend methaan is, enigszins vergelijkbaar met een vloeibare vorm van aardgas op aarde.
“Ligeia Mare bleek precies de juiste diepte te hebben voor radar om een retoursignaal te kunnen detecteren vanaf de zeebodem, dat is een signaal waarvan we niet dachten dat we het zouden kunnen krijgen,” zei Marco Mastrogiuseppe , een Cassini radar team medewerker aan de Sapienza Universiteit van Rome.” De metingen tonen aan dat Ligeia Mare op minstens een plaats dieper is dan de gemiddelde diepte van Lake Michigan.”
Een implicatie is dat Cassini wetenschappers nu het totale volume van de vloeistoffen op Titan kunnen inschatten. Gebaseerd op Mastrogiuseppe’s werk en berekeningen gemaakt door Alexander Hayes, van de Cornell University in Ithaca, NY, zijn er ongeveer 9.000 kubieke kilometer vloeibare koolwaterstof, ongeveer 40 keer meer dan in al de bewezen olie- reservoirs op aarde.
Terwijl Cassini dichter bij de noordelijke zomer in de Saturn systeem komt, kijken de wetenschappers nu uit naar potentieel de meest opwindende tijd voor het weer op het noordelijk halfrond van Titan.
De Cassini – Huygens missie is een samenwerkingsproject van de NASA, het Europees Ruimteagentschap, ESA en de Italiaanse ruimtevaartorganisatie. NASA’s Jet Propulsion Laboratory, een divisie van het California Institute of Technology in Pasadena, beheert de missie voor NASA’s Science Mission Directoraat in Washington. JPL heeft de Cassini-orbiter ontworpen, ontwikkeld en geassembleerd. JPL en het Italiaanse Ruimteagentschap, in samenwerking met teamleden uit de VS en een aantal Europese landen, bouwden het radar instrument.
Pers Berichtgeving 